Ik heb altijd wel bijzondere verjaardagen. Niet spectaculair met grote feestpartijen maar vaak wel met wat gekke dingen. Met mijn vijftigste verjaardag zat ik plotseling in Parijs. De Franse hoofdstad was een mikpunt van terrorisme. Veel veiligheidsmaatregelen en controles. Het was de zondag dat de Tour de France daar eindigde en wij met onze ziekenfondskaart en bibliotheekpas gewoon door de beveiliging kwam en op de finishlijn stonden te fotograferen. (HIER lees je hoe vreemd dat allemaal ging) .
Het was mijn vijftigste verjaardag dat ik midden op de dag gebeld werd door Herman van Veen die me even feliciteerde. Hij moest drie keer z’n naam zeggen want ik verstond het niet door het verkeer in de hoofdstad. Dochter Jannetien had hem toch nog even ingefluisterd dat hij deze verjaardag niet moest vergeten. Het zijn van die momenten die ik niet vergeet.
Legendarische (oud) wielrenners in de tour. Rechts Jean Nelissen ©jaapreedijk
50ste verjaardag in Parijs Tour de France
Maar het meest vreemde was toch wel dat ik op mijn verjaardag plotseling de cijfers 50 in mijn wang had staan. Nu is dat normaal gesproken al niet het meest gladde gedeelte van me want de acne had mijn pubertijd toch wel wat teveel reliëf gegeven. De resultaten zijn nog zichtbaar maar het getal 50 en dan juist op mijn 50ste verjaardag op mijn wang kwam is toch “een dingetje”. Hoe het kwam dat we dit pas voor het eerst zagen op mijn 50ste verjaardag? Een dag later was het al weer stukken minder en kreeg het een meer ovalen bloem / hartvorm Ook leuk.
Tegenwoordig is het wat minder zichtbaar maar met vermoeidheid en te weinig zonlicht zijn er momenten dat ik weer even 50 ben. Tenminste volgens de cijfers in mijn gezicht. Het blijft bijzonder.
