Arendsoog

door | aug 23, 2017 | BLOG

Vroeger had je Arendsoog. Dan een hele tijd niets maar daarna kwam toch wel het duo De Baat en Reedijk. Wat kunnen de ouderwetse Arendsoogboeken toch een geweldige bron van inspiratie zijn. Regel voor regel verslond ik en als je dan achter het ouderlijke huis een fantastisch groot speelterrein hebt dan weet je het wel. Complete series Arendsoogboeken hebben we er gespeeld. Al moet ik bekennen dat we ook nog een tijdje Ivanhoe hebben gedaan. Dat was wat beter te spelen want daar hadden we de levende zwartwit tvbeelden als ondersteuning.

Het begon gewoon achter op de “wurf” en werd al een beetje spannend als we de smalle plank over moesten naar de tuinen. Daar was immers het grote en best wel gevaarlijke bos hoewel de fruitbomen van mijn vader toch meer uitzicht gaven dan het echte bos. Buurman Biesheuvel was met zijn kleine tractor een enorm leger en ome Jan Kruithof was de bewaker die op de uitkijk stond van het Robin Hoodkamp.

Op deze foto stond ik geposeerd met mijn medestrijder Leen de Baat. Het was fijn dat ze bij de familie de Baat met een aantal jongens waren. Leen, Piet en Anne de Baat hebben allemaal wel een rol gespeeld in de wildwest avonturen achter en rond de sloot en de tuinen daar achter. Maar ook Magda Kruithof, toch een echte meid, kon een grote rol spelen in de hachelijke wildwest avonturen. Magda was op haar best als ze op de uitkijk stond. Elk indianenleger zag ze van verre aankomen. Achter het kippenhok was de beste plaats voor nieuwe aanvalsplannen. Ja, die indianen zullen het niet snel vergeten al eindigden alle veldslagen eigenlijk gewoon altijd met de vredespijp.

Zo af en toe zie ik ze nog weleens voorbij schieten aan de rand van het dorp. Geschminkte jongens  met helmen en uniformen die daar hun videogames na spelen. Eng echt soms met veel plastic in de hand en rond “hun middel”. Toch heel wat anders dan de, met de hand gesneden, pijl en boog hoewel mijn pistool , gekocht op de Numansdorpse paardenmarkt, toch ook het nodige aanzien gaf. Tenminste als de klappertjes niet nat waren…

Man man…. wat was het gevaarlijk in die dagen.

POLDERTHEATER

POLDERTHEATER

Zo af en toe zag ik ogen dicht gaan en mensen intens genieten. "Theater in de polder" noem ik het maar want eigenlijk is het niks meer en niks minder.  Poldertheater...... Leoni Jansen en Carel Kraayenhof strooiden een muzikaal genot uit in de grote boerenschuur van...

25 JULI dag van de Japen

25 JULI dag van de Japen

De twee "Japen"......... Op schoot bij mijn opa. Ik herinner me weinig van m'n opa. Vaag, heel vaag, herinner ik me een oude kromme man. Verder niet zo veel dus je begrijpt dat ik erg blij ben met foto's zoals deze. Het album met foto's dat thuis in de kast stond...

Mijn eerste festival.

Mijn eerste festival.

Juni 1970.......Het Kralingse Popfestival in Rotterdam. Ik had "vrij" genomen van school, had een prachtig alibi om een paar dagen van huis te zijn en stond met mijn camera bij het grootste popfestival. Het eerste popfestival dat ik fotografeerde. "Op de bonnefooi"...

TURK

TURK

Ik hou erg van foto's die een verhaal kunnen vertellen. Soms is er plotseling het moment dat je de foto moet maken. Dit was zo'n moment. Voor velen een gewone foto met een wandelende man en rechts een paar weg lopende mannen. De man die aan komt lopen noemen we in het...

EERBETOON

EERBETOON

Eigenlijk had het vandaag een grootse dag moeten worden in Klaaswaal met de onthulling van het verzetspaneel dat ik mag ontwerpen voor de gemeente Hoekse Waard   Gunterweit, vestigt de aandacht op de Hoekse Waard met verhalen over de oorlogsjaren. Ik vertel ik...

GEHEIMEN

GEHEIMEN

We vonden een geheimzinnig briefje dat bewust goed weggestopt was. Is het een boodschap voor iemand? Staat er echt een code in? Heeft het iets met de oorlog te maken? De eerste week van mei is een week van gedenken en herdenken. Een arbeidsdag, een geboortedag, een...