Het zal toch niet waar zijn…..We zeiden vooraf nog tegen elkaar. “Niet te hopen dat dit het laatste optreden is.” Het afscheidsconcert in het Nieuwe Luxor stond immers nog gepland. En toch…..
De berichten die Jan van zijn arts kreeg waren zo verontrustend dat alle optredens werden afgezegd. Ook het grote concert dat het laatste zou zijn voor Jan en waar iedereen zo naar toe geleefd had.
De voorstelling in het Diekhuus in Middelharnis van 1 april 2022 blijkt het laatste optreden te zijn dat Jan heeft gegeven. Hoe kan het zo zijn dat dit juist hier in mijn eigen theater is? Vanwege de afgelastingen in de coronatijd was er al veel verschoven en uit loyaliteit wilde Jan hier persé spelen.
Jij hebt wel mooi mijn laatste optreden vastgelegd!
Zoals Jan het al beschreef in zijn wekelijkse (zaterdag) column van het AD speelde hij tegen de nadrukkelijke wens van zijn arts en gezin in. Het werd een bijzondere afsluiting van de avond en, zo bleek, ook de afsluiting van zijn carriere. Vooraf had hij al gewaarschuwd. Het zou een zware avond worden. Een mogelijkheid dat hij tussen door even weg zou moeten. Speel dan maar wat zei hij tegen Lazslo. Veel gegeten had hij niet. Dat ging niet dus veel drinken is belangrijk. We zien wel……
Nadat Jan te gast was bij Matthijs van Nieuwkerk met zijn muziekprogramma is het Halleluja als een bom ingeslagen en dit lied moest dan ook het laatste lied worden van de avond. Eerder dan gepland werd dit het slotlied. Nog niet eerder klonk dit lied zo speciaal…..
Wat een bijzondere rol heeft Lazslo Versteeg gekregen. Van gewaardeerd bandlid is hij uitgegroeid tot de steun en toeverlaat van Jan Rot. Het succes van deze tour ‘Boomer’ is dan ook zeker toe te schrijven aan deze virtuoze gitarist. Ik heb hem nu veel van dichtbij mee kunnen maken en de altijd bescheiden Lazslo staat bij mij dan ook hoog aangeschreven. Klasse!
De setlist werd drie nummers korter en het applaus klonk nog nooit zo luid in het Diekhuus. Iedereen wist dat dit de laatste keer zou zijn om Jan te zien spelen. Iedereen zag ook dat er niet meer in zat. Een memorabel beeld van de twee muzikanten die de zaal verlieten en de oude schoolgang door liepen naar de kleedkamer. De foto’s hiervan laat ik voor zich . Slechts die ene foto in de kleedkamer spreekt boekdelen. Het zit er op.
De volgende dag liet Jan weten dat de agenda leeg gemaakt was. Dat de maanden nu weken zijn geworden en dat de rust nu het belangrijkste is.
En voor ons? Een diepe, diepe buiging uit bewondering, respect en veel dankbaarheid.
