Elk jaar ben ik er weer blij mee als ik de vraag krijg om de uitreiking van de VSCD cabaretprijzen te fotograferen. De Poelifinario en de Neerlands Hoop betekenen nogal wat in het Nederlandse cabaret.
Nu is datzelfde cabaretwereldje ook mijn werkterrein dus dat betekent eigenlijk dat ik al mijn “klanten” weer eens bij elkaar zie. Als er dan tussen de winnaars ook nog eens klanten zitten dan wordt het extra leuk. Dit jaar was de uitreiking weer in het mooie Theater Diligentia in Den Haag. Ik werk er graag. Het heeft een allure die past bij de buurt en bovendien werken er aardige vakmensen die weten waar ze mee bezig zijn.
De uitreiking van de prijzen is altijd omgeven met een pittig sausje. Altijd wel ergens een foutje of een relletje. Dit jaar stond het als een huis. Ik vond het verfrissend opgezet met veel humor zoals het hoort bij een cabaretavond. En mooie winnaars…. Joost Spijkers, Tim Fransen Jochem Myjer en de mannen van Rundfunk. Dat is een mooi rijtje als je weet dat er onder de genomineerden gewoon mannen als Richard Groenendijk, Veldhuis en Kemper zitten maar ook Martijn Kardol en Rene van Meurs en Alex Klaassen zouden zomaar de prijswinnaar kunnen worden. Het bleef gelukkig spannend tot het eind. Zoals het hoort.
Wat zo ontzettend fijn is dat ik altijd de ruimte krijg. Dat er vertrouwen is want ik sta er wel met m’n neus boven op. Zie de spanning bij de cabaretiers als ze zich even in alle rust terug trekken. Zie de spanning bij de impressariaten en de theaterdirecties maar ook de spanning bij de mensen achte deze organisatie. Vorig jaar was het immer zweten en improviseren toen de uitslag al gelekt was. Dat vertrouwen zal er mee te maken hebben dat ik al zo’n 40 jaar door de theater en muziekwereld heen schuif en veel cabaretiers onder mijn opdrachtgevers heb. Dan weet je wat je aan elkaar hebt. Hoewel…. ik trap toch regelmatig weer met open ogen in de humor van deze dames en heren. Zowel de gevestigde oudere orde alsmede de jonge honden mag ik fotograferen en zo zie je veel. Heel veel moois en ik hoop dit dan ook nog lang te mogen doen. Het is toch een beetje mijn wereld geworden. Balanceren tussen de kunst en de fotografie. Tussen de verstilling in een atelier en het bruisende van het theater. Daar een beetje tussendoor schuiven……. Mooi werk heb ik.
