IN EEN RIJTUIGJE……

door | aug 20, 2015 | BLOG, nieuws

foto_©_Jaap_Reedijk_ i-Xxhdmtk-X3

Ik heb iets met de vergankelijkheid. Het kan me niet oud genoeg zijn. Oude huizen en gebouwen hebben een enorme aantrekkingskracht op me en het liefst zou ik gewoon in een goed rijdende oldtimer rijden die dan weer goed betaalbaar blijft met oud geld. Oudere mensen zijn vaak het mooist om te fotograferen en hebben de mooiste verhalen te vertellen en te delen.

Daar zijn  nu ook oude treinen bijgekomen….. Die oude Franse rijtuigen.

Die kun je niet meenemen. Ik hoor het je denken….. Nou…… Nee, was dat maar zo want wat is er mooier om zo’n oude statige salonwagen in je achtertuin te hebben voor b.v. atelier, of logeerplek, schrijvershuisje, knutselplek, theehuis of kantoor? Ten eerste moet je er natuurlijk wel de ruimte voor hebben en hoe krijg je zo’n gevaarte naar Nederland? Nu ken ik wel mensen die een aardig woordje Frans spreken, handig met oud spul zijn, de durf hebben en ook nog het materieel er voor hebben om dit te importeren. Maar ja, die hebben zelf vaak al zoveel oude klerezooi staan…

foto_©_Jaap_Reedijk_ i-5QCJW7X-X3

De eerste keer dat ik de oude treinstellen in een flits zag staan riep ik al “daar wil ik naar toe”. Het kwam er niet van.  Het was een zomer dat ik eigenlijk weinig van de omgeving zag, de Franse binnenplaats sporadisch verliet  en het ligbed in de grote tuin eigenlijk als de beste revalidatie zag na een hartinfarct.  Nu had ik me voorgenomen om de Franse treinruïnes  wel te bezoeken en dan ook goed te fotograferen. Het eerste treinkerkhof waar we langs reden bleek achter hoge hekken te verroesten maar nauwlettend in de gaten gehouden door twee fanatieke honden.

foto_©_Jaap_Reedijk_ i-br6SxCV-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-CPb4ntq-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-dFTh7vn-X3

Normaal oefent een hek als deze alleen maar een bepaald soort aantrekkingskracht maar met twee van die verwilderde ogen er achter vond ik het toch wel zo verstandig om een klim en klauterpartij met de hekken achterwege te laten. Ik had het idee dat de achteringang van dit terrein dezelfde alerte viervoeters zou opleveren dus…. Laat maar.

En toen waren daar plotseling de treinen die ik eerder zag. Gewoon vrij toegankelijk achter een lief klein station in Midden Frankrijk. Eigenlijk maar zo’n twee kilometer verwijderd van onze vorstelijke residentie waar het zo goed toeven is. Je moet even over een hekje stappen, af en toe door de brandnetels en vooral goed opletten want ik geloof nog steeds niet dat het de bedoeling is dat iedereen daar zomaar rond kan neuzen.

foto_©_Jaap_Reedijk_ i-nxTW4cN-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-P7b3XG3-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-r6TsXM2-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-sMwhRfj-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-tgJXJmP-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-TZLd87V-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-xVWdhS9-X3

Ze staan daar gewoon te verroesten. De lagen stof getuigen van een rustplaats die al tientallen jaren geleden is ingesteld en sommige wagons blijken een prima plek te zijn voor de locale jeugd om een biertje te drinken, wat te blowen of om amoureuze herinneringen te verkrijgen.

Het zijn bij mij dan vaak de kleine dingen die ik zo mooi vind. Een bordje, een hendel, een haakje of gewoon een simpele ophanging van een bagagerek dat overigens een schoonheid uitstraalt als ware het een vangnet voor miljonairs. En niet 1 maar een hele grote hoeveelheid rekken hangen er nog in deze wagons. “Goud waard” zou m’n buurvrouw gedacht hebben met het oog op haar fraaie vintagewinkel.

foto_©_Jaap_Reedijk_ i-3c2PmKR-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-5jLkHv8-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-7kNvSzJ-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-v7smpP7-X3foto_©_Jaap_Reedijk_ i-DPGc3MW-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-FPQDjBC-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-LQP5vV4-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-nkrM8kz-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-RhVvWJm-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-v7smpP7-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-vNwb3WP-X3 foto_©_Jaap_Reedijk_ i-mJz4kkw-X3

Het zal de weemoed zijn of de vergankelijkheid dat zo duidelijk naar voren komt in deze rijtuigen. Hier hebben mensen gewerkt, gerust terwijl ze van de ene afspraak naar de andere gingen. Families hebben er met uitstapjes een spoor getrokken van uitgelaten  herinneringen aan de vorige eeuw. Hoeveel zweetdruppels zal zo’n stoker hebben gelaten om dit geheel te laten rijden. Hoeveel knippen zal de conducteur in zijn leven gedaan hebben en hoe mooi sierden de rookpluimen het Franse landschap met als gevolg een kakofonie van gepuf en gezucht vooraf gegaan door een stoomfluit. Zo kwamen ze het kleine Pacystation binnen gerold en voor een aantal is het ook een laatste rit geweest.

Nu loopt daar zo’n verdwaasde Nederlandse fotograaf tussendoor en klautert van het ene naar het andere rijtuig. Intussen zijn het de bordjes, hendels en zelfs vloerbedekking die poseren voor de camera.

Je zou er lyrisch over worden terwijl de beelden eigenlijk het echte verhaal vertellen. Je moet het gezien hebben, gevoeld hebben en die lucht hebben gesnoven. De vorige eeuw ruik je hier nog en als je je ogen dicht doet dan hoor je ‘m ook. Tsjoek, tsjoek, tsjoek…..

foto_©_Jaap_Reedijk_ i-3XqVRzw-X3

 

WAT MIJN MAN NIET WEET

WAT MIJN MAN NIET WEET

En dan werk je ook gewoon voor Victoria, Birgit en Puck Pomelien....... Heerlijk werk. Met 'Wat mijn man niet weet' spelen ze nog t/m 9 februari in de theaters met hun knotsgekke vriendinnencomedy. Een zaal vol joelende en gierende vrouwen en daartussen een enkele...

OP MAARTEN…

OP MAARTEN…

Eva vraagt of ik een foto heb van Maarten die 'anders is dan anders'. Geen foto van een optreden of geposeerde maar eentje tussen de mensen. Zo'n 'snapshot'..... Nou, die zijn er wel. Foto's die nooit gepubliceerd zijn maar die Maarten wel typeren. Ik weet direct in...

DE REEDIJKEN

DE REEDIJKEN

Kijk, dit is een bijzonder schilderij. 'Reedijken bij elkaar'. Ik zit hier met mijn kleinzoon Deen bij het schilderij dat ik maakte over mijn grootvader Jacob Reedijk. Ik ben naar hem vernoemd en Deen draagt ook Jacob in zijn doopnamen. Op dit schilderij liet ik ook...

Rosita Steenbeek in Klaaswaal

Rosita Steenbeek in Klaaswaal

Zaterdag luisterde ik naar de schrijfster Rosita Steenbeek. Zij schreef het boek 'ROSE' over haar oma Rose. Voor en tijdens de oorlogsjaren woonde het gezin in Klaaswaal waar grootvader Gerhard predikant was. Muziekvereniging N.L.S. uit Klaaswaal en fanfare orkest...

john leddy

john leddy

John Leddy is overleden op 25 december. John is bij velen bekend uit de tvserie 'Zeg eens A" maar mijn herinneringen gaan vooral naar de tijd dat ik alles fotografeerde voor het Koningstheater en de opleiding in Den Bosch. De jaarlijkse kerstproducties trokken zalen...

NOSTALGIE ALS RODE DRAADHet is niet zo dat ik altijd in het verleden blijf hangen maar het speelt wel een grote rol in mijn werk”. Beeldend kunstenaar / fotograaf Jaap Reedijk is bij de meesten bekend van zijn schilderijen, grote monumentale objecten en de...